صنعت نوشت‌افزار برای تحقق اهداف نیازمند طراحی ساختار است
تاریخ انتشار: ۱۳ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۲۲۷۲۷
خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب _ زینب رازدشت: نوشت‌افزار به‌عنوان یکی از کالاهای استراتژیک فرهنگی با مخاطب کودک و نوجوان، با استفاده بیش از دوازده سال در سن شکل‌گیری شخصیت فرزندانمان و چهار سال در دوران دانشجویی و همچنین بیشترین کاربرد در طول روز در این دوره، نقش جدی در تعیین جهان‌بینی و سبک زندگی و هویت افراد دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مجمع ایران نوشت برای دوری از تبدیل شدن به یک مجموعه بزرگ و غیرمنعطف باید بتواند یک شبکه از فعالان ایجاد کند که هر کدام این فعالان به عنوان یک عنصر مستقل و خودکفا اما در ارتباط با سایر عناصر به ایفای نقش خود بپردازند و همزمان که نیازهای خود را برطرف می‌کنند نیازهای سایر فعالان در شبکه را هم برطرف کند.
از سال ۱۳۹۱ تا به امروز جمعی از فعالان فرهنگی این مرزوبوم توانستند با تلاش‌های شبانه‌روزی با تولید میلیون‌ها محصول نوشت‌افزار ایرانی اسلامی بخشی از این بازار را از آن خود کنند. این افراد جهت ساماندهی مراکز تولید و توزیع، تلاش جهت رفع موانع قانونی، توسعه فعالیت‌های این حوزه، شناسایی نقاط قوت و ضعف مراکز، تلاش در تقویت قوت‌ها و اصلاح ضعف‌ها، تلاش برای افزایش فعالان و همچنین افزایش کمی و کیفی تولیدات در قالب «مجمع نوشت‌افزار ایرانی اسلامی» گرد هم آمده‌اند تا بتوانند با برنامه‌ای منسجم و با مدیریتی متمرکز تحت است عنوان ایران نوشته در این عرصه به فعالیت بپردازند.
به همین جهت گفت و گویی را با محمد یقینی دبیر مجمع ایران نوشت و دبیر هشتمین نمایشگاه ایران نوشت انجام دادیم.
مشروح این‌گفتگو در ادامه می‌آید؛
* آقای یقینی اول صحبت در خصوص مجمع ایران نوشت توضیحی برای مان بفرمائید؟
هم زمان با افزایش آگاهی فعالان صنعت نوشت افزار نسبت به پتانسیل نوشت افزار با محتوای بومی، ملی و اسلامی، دریچه‌های جدیدی برای فعالان و دغدغه مندان این صنعت ایجاد شد. نقطه عطف این حرکت آگاهی بخشی را می‌توان در سال ۹۲ دانست. در این سال جمعی از فعالان صنعت نوشت افزار، با نگاهی بومی، ملی و اسلامی به نوشت افزار و محتوای آن اقدام به ایجاد فضای گفتمانی در این صنعت کردند و به مرور با استقبال دیگر کنشگران و مردم روبرو شدند.
این حرکت منجر به ایجاد نهادهای مردمی با عنوان مجمع نوشت افزار ایرانی اسلامی ایران نوشت شد. برای این مجموعه که متشکل از فعالان حوزه نوشت افزار است، بعد از چند سال فعالیت می‌توان هویتی زیست بومی قائل شد و ابعاد این مدل از تشکیلات را بررسی کرد.
در محیط اقتصادی پویای امروز، دوران الگوهای سنتی کسب و کار به سر آمده و شرکت‌های بزرگ، عامل رشد اقتصادی به شمار نمی آیند. امروزه اقتصاد کشورهای توسعه یافته بر محور بنگاه‌های کوچک و متوسط استوار است. عامل اساسی توسعه شرکت‌های نوپا، نوآوری و توان فناورانه این شرکت‌ها است. درحالی که عامل موفقیت شرکت‌های بزرگ، مبتنی بر سرمایه‌های فیزیکی و صرفه جویی های مقیاس است که امروزه کمتر به عنوان مزیت رقابتی مورد توجه قرار می‌گیرد.
محیط اقتصادی و اجتماعی جدید مدیریت جدیدی می‌طلبد؛ به طوری که این مدیریت باید چالاک، منعطف، دارای ارتباط و حتی دارای شبکه ای از روابط استراتژیک باشد؛ مجمع ایران نوشت با توجه به اثربخشی در صنعت نوشت افزار و در راستای تحقق مأموریت خود از این قاعده مستثنا نیست. مأموریت چندگانه مجمع که توأمان ترکیبی از وظایف اقتصادی و فرهنگی است نیازمند بازیگران و همکارانی است که مستقیم یا غیرمستقیم در تحقق آن همکاری و همیاری کنند.
* مجمع ایران نوشت برای دوری از تبدیل شدن به یک مجموعه غیرمنعطف چه اقداماتی را باید انجام دهد؟
مجمع ایران نوشت برای دوری از تبدیل شدن به یک مجموعه بزرگ و غیرمنعطف باید بتواند یک شبکه از فعالان ایجاد کند که هر کدام این فعالان به عنوان یک عنصر مستقل و خودکفا اما در ارتباط با سایر عناصر به ایفای نقش خود بپردازند و همزمان که نیازهای خود را برطرف می‌کنند نیازهای سایر فعالان در شبکه را هم برطرف نمایند. این همان چیزی است که زیست بوم نامیده می‌شود. حال سوال اینجاست؛ برای مدیریت این زیست بوم چه باید کرد که به هرج و مرج کشیده نشود؟ راهبرد اصلی در طراحی ساختار مجمع، عدم ورود به حوزه‌های عملیاتی، تصدی گری و بنگاه داری است.
مجمع ایران نوشت به عنوان نهاد اصلی این زیست بوم و پرچم دار بومی سازی این صنعت در کشور برای تحقق اهداف، مأموریت‌ها و برنامه‌های خود نیاز به طراحی ساختار متناسب دارد. با همین نگاه، سیاست مجمع بر این بوده که فعالیت‌های عملیاتی توسط کسب و کارهای تولیدی، توزیعی و خدماتی انجام گیرد و مجمع در قالب یک نهاد قرارگاهی و ستادی که نقش رهبری صنعت را برعهده دارد، عمل کند.
* هم اکنون مجمع به عنوان هویت جمعی زیست بوم مطرح است؛ در این خصوص توضیحاتی ارائه می‌کنید؟
حرکت ده ساله و نیازها و اقتضائات پیچیده روزانه باعث شد مجمع به عنوان هویت جمعی زیست بوم و مغز متفکر این جمع، به این نتیجه برسد که به تنهایی از پس مدیریت زیست بوم بر نمی‌آید یا باید به چاق کردن ستاد فکر کند و واحدهای مختلف به ساختار خود اضافه کند یا مجموعه‌های بیرونی ایجاد کند تا نیازهای زیست بوم را به صورت متمرکزتر، تخصصی‌تر و چابک تر پیگیری کند. البته که راه حل دوم بهتر است اما مدیریت همین مجموعه‌ها نیاز به طراحی پیچیده‌ای دارد که اصطلاحاً در علم مدیریت به آن نهادسازی می‌گویند.
سیاست‌های نهادسازی باید بتواند باعث ایجاد نهادهایی مستقل شود که تحقق مأموریت هر کدام، زمینه تحقق مأموریت مجمع را ایجاد خوهد کرد و سبب تکمیل زنجیره ارزش می‌شود.
ستاد مجمع ایران نوشت به صورت مستقیم در امور مدیریتی هیچکدام از فعالان زیست بوم دخالتی ندارد اما ممکن است از طریق یکی از نهادهای چهارگانه در توانمندسازی یا هدایت آنها نقش ایفا کند. در زیست بوم ایران نوشت، این نهادها لزوماً توسط مجمع ایجاد نمی‌شوند؛ ممکن است مجمع در ایجاد آنها مشارکت داشته باشد یا ممکن است یک مجموعه فعال را به کارگیری کند اما طبیعتاً برای هدایت هر یک از ایشان در راستای اهداف خود، باید برنامه و سیاست‌های مناسبی را جهت مدیریت و تقویت تک تک شأن اتخاذ کند. در ذیل و کنار ستاد مجمع با توجه به راهبرد «عدم تصدی گری» برنامه‌ها و نیازهای کلان که در ادامه به هرکدام بیشتر پرداخته خواهد شد چهار نهاد مستقل طراحی شده است تا در چهارچوب سیاست‌های مجمع، هر کدام به عنوان بازوهای تخصصی بخشی از وظایف حکمرانی مجمع را دنبال کنند.
* فعالیت‌های این چهار نهاد مستقل به چه صورت است؟
ستاد مجمع، رکن اصلی اجرایی فعالیت‌های مجمع است. ذیل هیأت مدیره و مدیرعامل مجمع با ساختار منسجم و البته کوچک و منعطف اقدام به طراحی، برنامه ریزی و اجرای کلیه فعالیت‌های مجمع می‌کند.
نهاد توسعه گر یکی از این نهادها به شمار می‌رود که با استفاده از فراهم کردن ظرفیت سرمایه گذاران و نهادهای حاکمیتی در راستای ایجاد و توسعه کسب‌های کلیدی و دارای اولویت زیست بوم شکل می‌گیرد. درواقع نهاد توسعه گر با تأکید بر حلقه میانی بودن مجمع، با توجه به مأموریت هر یک از نهادهای حاکمیتی، زمین بازی مشترک با آن را پیشنهاد می‌کند تا ظرفیت‌های آن مجموعه را به کار گیرد. از جمله مجموعه‌های ایجاد شده، خانه خلاق و نوآوری «تم» در همکاری با معاونت علمی ریاست جمهوری و شتاب دهنده کارآفرینی اجتماعی در مشارکت با بنیاد برکت ستاد اجرایی فرمان (ره) است.
نهاد اقدام مشترک و جمعی (تعاونی) از دیگر نهادهای مطرح شده است که در راستای طراحی «عملیات های اقتصادی و غیرستادی» که نیاز به مشارکت جمعی کلیه فعالان زیست بوم به صورت مشترک دارد، فعالیت می‌کند. این نهاد در قالب تعاونی اعضای ایران نوشت شکل می‌گیرد. تأمین موارد اولیه، تولید به صورت مشترک و سرمایه گذاری مشترک در ایجاد زیرساخت‌های تولیدی، توزیعی و خدماتی از جمله مأموریت‌های این نهاد است که هیأت مدیره آن مستقیم توسط مجمع عمومی انتخاب می‌شوند.
نهاد فرهنگی اجتماعی (هیأت)، سومین نهاد مستقل است که به صورت جمعی فعالیت می‌کند و در قالب هیأت شکل می‌گیرد. از اصول و مبانی ایجاد زیست بوم پویا، فعال و سرزنده، ایجاد رابطه مستحکم و ایدئولوژیک» در میان عناصر آن زیست بوم است. با توجه به اینکه نوع رابطه افراد در سازمان‌ها متفاوت است. شکل گیری هویت جمعی، قلبی و دلی از هر چیز مهم‌تر و استراتژیک تر است. هیأت یکی از بهترین ابزارها جهت تقویت هویت جمعی بین افراد است که با مأموریت کمک به رشد فردی، خانوادگی، فرهنگی و معنوی فعالان زیست بوم به صورت جمعی و تشکیلاتی فعالیت می‌کند.
و در نهایت نهاد داوری، آخرین نهاد مستقل به شمار می‌رود که با توجه به روابط گسترده فعالان زیست بوم با یکدیگر و نهادهای مرتبط و همسو، در این میان احتمال ایجاد اختلافات وجود دارد لذا این نهاد جهت داوری با نگاه تخصصی و صلاح دید فعالان و اقتضائات زیست بوم شکل می‌گیرد تا بتواند در فضایی دینی، بومی و بر مبنای رابطه اخوت با فهم دقیق و فنی مسائل حقوقی را حل کند.
* در پایان بگویید ستاد مجمع ایران نوشت آیا به صورت مستقیم بر فعالیت‌های این چهار نهاد مطرح شده ورود می‌کند؟
ستاد به صورت مستقیم در امور مدیریتی هیچکدام از فعالان زیست بوم دخالتی ندارد اما ممکن است از طریق یکی از نهادهای چهارگانه در توانمندسازی یا هدایت آنها نقش ایفا کند. درواقع هدایت بازیگران با استفاده از قدرت نرم، ایجاد گفتمان و روابط استراتژیک مشترک صورت می‌گیرد. این بازیگران براساس نوع محیط و اقتضای کسب و کارشان توسعه پیدا می‌کنند. ممکن است به صورت پلتفرم (که اقتضای یگانگی جهت ایجاد شبکه بزرگ را دارد) شتابدهی شوند یا در محیط رقابتی به صورت کمی و کیفی توسعه یابند.
کد خبر 5579647منبع: مهر
کلیدواژه: مجمع نوشت افزار ایرانی اسلامی نوشت افزار نوشت افزار ایرانی معرفی کتاب کتاب و کتابخوانی کتاب مهاجر سرزمین آفتاب دفاع مقدس کونیکو یامامورا نقد کتاب تازه های نشر حمید حسام انتشارات سوره مهر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان انتشارات ققنوس ترجمه موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران عباس معروفی فعالان زیست بوم صنعت نوشت افزار مجمع ایران نوشت شکل می گیرد نهاد مستقل ستاد مجمع هویت جمعی یک مجموعه شرکت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۲۲۷۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آسمان‌خراش‌ها؛ قاتل یا ناجی شهرها؟
آسمان‌خراش‌های سربه‌فلک‌کشیده در شهرها در کنار تمام مزایایی که برای توسعه زندگی شهرنشینی و میزبانی از جمعیت روبه‌رشد شهرها دارند، دارای اثرات زیست‌محیطی منفی بالایی هستند که در صورت برطرف نشدن، آنها را به قاتلین شهرها تبدیل می‌کند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، شهرهای جهان تا سال ۲۰۵۰ شاهد هجوم سیل عظیمی از جمعیت خواهند بود و این وظیفه توسعه‌دهندگان و برنامه‌ریزان شهری است که دریابند چگونه محیط‌های شهری را برای برآوردن نیازهای زندگی و کار این جمعیت به سرعت در حال گسترش تطبیق دهند. این باور عمومی وجود دارد که آسمان‌خراش‌های بلندتر و متراکم‌تر راه پیشرفت هستند، زیرا استفاده از فضا را بهینه می‌کنند، افراد بیشتری را در هر متر مربع در خود جای می‌دهند و پراکندگی شهری را محدود می‌کنند اما با توجه به تعهدات جهانی نسبت به اهداف کاهش انتشار کربن و تغییرات آب‌وهوایی، این راهکار چندان پایدار و دوستدار محیط زیست به حساب نمی‌آیند.
ساختمان بلند به معنای استفاده از مصالح بیشتر است که باید به اندازه کافی مقاوم باشند تا ارتفاعات ۴۰۰، ۶۰۰، ۸۰۰ متر و حتی بیشتر را تحمل کنند. این امر به‌طور قابل توجهی ردپای کربن را افزایش می دهد. این حقیقت با ارزیابی چرخه کل زندگی انتشار کربن به معنای کربن عملیاتی و مجسم در ساختمان‌ها و محیط‌های شهری مختلف اثبات شده است.
کربن عملیاتی زمانی تولید می‌شود که یک ساختمان در حال خدمت است و کربن مجسم تمام کربن پنهان و پشت صحنه تولید شده در طول استخراج، تولید، حمل‌ونقل و ساخت مواد خام مورد استفاده برای ساخت یک بنا، در کنار تمام کربنی است که در طول فرآیندهای تعمیر و نگهداری، نوسازی، تخریب یا جایگزینی تولید می‌شود. در مقیاس جهانی، بخش ساخت‌وساز مسئول تأثیر قابل‌توجهی بر محیط زیست است.
از سوی دیگر وجود آسمان‌خراش‌ها در یک منطقه شهری باعث ایجاد جزایر گرمایی می‌شود، زیرا دمای بالا منجر به محبوس شدن گرما بین سطح خیابان و ساختمان‌ها می‌شود و از سرد شدن طبیعی دما هنگام غروب خورشید جلوگیری می‌کند.
علاوه بر این هر چه باد بیشتر باشد، کیفیت هوا بهتر است زیرا ذرات آلودگی را از بین می‌برد. شهرهایی با تهویه طبیعی کم، تعداد زیادی آسمان‌خراش و خیابان‌های باریک، منجر به بروز «اثر دره» می‌شوند که طی آن عوامل سمی در لایه‌های بالایی به دام می‌افتند. این شرایط در هنک‌کنگ بسیار رایج است که در آن وجود آسمان‌خراش‌ها در امتداد ساحل، راه نسیم دریا را مسدود می‌کند و آلودگی را افزایش می‌دهد. این بناهای سربه‌فلک‌کشیده همچنین نمی‌توانند به راحتی به مسکن، کارخانه یا مغازه تغییر کاربری داده شوند. در مقابل، ساختمان‌های کم ارتفاع قدیمی می توانند بارها و بارها بازسازی شوند و تغییر کاربری بدهند.
تأثیر آسمان‌خراش‌ها بر محیط زیستاولین ۵۰ آسمان‌خراش جهان بین سال‌های ۱۹۳۰ تا ۲۰۱۰، طی ۸۰ سال و ۵۰ آسمان‌خراش دیگر طی دوره ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ ساخته شد. پس از آن ساخت آسمان‌خراش‌ها با رشدی غیرقابل توقف رونق گرفت.
با گذشت سال‌ها، ساختار آسمان‌خراش‌ها از بتن انحصاری به استفاده از موادی مانند فولاد و شیشه و حتی مواد پایدارتر مانند چوب تبدیل شد و طراحی آنها مسیری را در پیش گرفت که به‌نظر می‌رسد از فیلم‌های علمی-تخیلی الهام گرفته باشد، زیرا میزان بالا و فراتر از تصوری را از خودکفایی برای آنها فراهم می‌آورد.
امروزه بخش‌های معماری و ساخت‌وساز توسط استاندارد ISO15686 هدایت می‌شوند که عواملی مانند مواد، انرژی مصرفی، سیستم‌های ساخت‌وساز و بسیاری موارد دیگر را در نظر می‌گیرد و استانداردهای گوناگونی برای ساختمان‌ها ارائه شده است تا آنها را در مسیر پایداری و سازگاری با محیط زیست قرار دهد. با این وجود با توجه به مطالعه جداسازی تراکم از ارتفاع در تجزیه و تحلیل انتشار گازهای گلخانه‌ای چرخه زندگی شهرها، آسمان‌خراش‌ها تأثیر مثبتی بر محیط زیست ندارند.
محققان دریافته‌اند که زنجیره‌ای از آسمان‌خراش‌ها در طول عمر مفید خود در مقایسه با منطقه‌ای با ساختمان‌های کوتاه‌تر با تعداد ساکنان یکسان، ۱۴۰ درصد گازهای گلخانه‌ای بیشتری تولید می‌کنند، چراکه آسمان‌خراش‌ها نسبت به ساختمان‌های کوتاه‌تر به ساختارهای سنگین‌تر، پایه‌های ضخیم‌تر و استفاده بیشتر از مواد با ردپای کربن بالاتر نیاز دارند.
آسمان‌خراش‌ها امکان داشتن کاربری‌های مختلف را در یک بنای واحد فراهم می‌آورد و افراد بیشتری را در یک ساختمان متمرکز می‌کند، بنابراین طرفداران این سازه‌های شهری استدلال می‌کنند که آسمان‌خراش‌ها به فشرده‌سازی فعالیت‌های مختلفی در یک مکان که کمک می‌کنند که به‌طور معمول در ساختمان‌های مختلف انجام می‌شود.
از سوی دیگر روند روزافزون رشد جمعیت در شهرها و کمبود فضا برای جا دادن به آنها، همچنین وجود فضایی برای پاسخ‌گویی به نیازهای اجتماعی این جمعیت، نیاز به وجود سازه‌های بلندتر و کارآمدتر را در شهرها بالا می‌برد. با این حال تردیدی نیست که این ساخت‌وسازها باید مطابق با معیارهای پایداری طراحی و ساخته شوند.
بنابراین زمان آن رسیده که برنامه‌ریزان شهری کل چرخه عمر کربن یک ساختمان را در نظر بگیرند و تأثیر تراکم و ارتفاع شهری را در عین توجه به نیازهای جمعیت در حال رشد متعادل کنند.
ساخت‌وسازهای جدید شهری پیرو مجموعه‌ای از قوانین استانداردسازی برای کاهش اثرات زیست‌محیطی منفی بناها است، برای سازه‌های موجود نیز راهکار ارائه‌شده، بازسازی محسوب می‌شود.
این اقدام به بهبود وضعیت آسمان‌خراش‌های موجود و تطبیق آنها با استانداردهای فعلی منجر می‌شود و تاکنون برای بناهایی هم‌چون ساختمان امپایر استیت، یکی از نمادهای معماری نیویورک با ۴۴۳.۲ متر ارتفاع انجام گرفته است. این اقدام تا ۳۸ درصد صرفه‌جویی در هزینه انرژی سالانه و دریافت گواهینامه LEED (گواهی مدیریت انرژی و طراحی زیست‌محیطی) را برای این بنا به همراه داشت.
از نظر مواد مورد استفاده در ساخت‌وساز نیز چوب یا راه‌حل‌های پایدار پیشنهاد می‌شود که در آن آسمان‌خراش‌ها عملکردی زیست‌محیطی یا حتی اجتماعی داشته باشند. ساختمان میوستورنه در نروژ با ارتفاع ۸۵.۴ متر یکی از بلندترین ساختمان‌های چوبی در جهان است. اگر دی‌اکسیدکربن جذب‌شده توسط درختان را در نظر بگیریم، چوب دارای ردپای کربن‌خنثی یا حتی منفی است. بنابراین با تنظیم جنبه‌های مختلف ساخت این بناها، بشر مجبور نخواهد بود بین آسمان‌خراش‌ها یا حفاظت از محیط‌زیست یکی را انتخاب کند، به‌ویژه که زندگی عمودی برای آینده امری ضروری به نظر می‌رسد.
واقعیت این است که آسمان‌خراش‌ها در صورت تداوم ساخت به شیوه‌های گذشته بلایای زیست محیطی هستند و شهرها را می‌کشند، بنابراین بازسازی و بهسازی آنها نقش بسزایی در برخورداری از مزایای بالقوه آنها برای شهرهای آینده دارد.
جمعیت شهری جهان به‌طور پیوسته در حال افزایش است و سازمان ملل متحد پیش‌بینی کرده است تا سال ۲۰۵۰ از ۳.۶ میلیارد به ۶.۳ میلیارد خواهد رسید. این افزایش به معنای توسعه ساختمان‌های سربه‌فلک‌کشیده و آسمان‌خراش‌ها برای جای دادن تعداد بیشتری از افراد، ضمن اشغال فضای کمتر است. بنابراین جهان آینده شاهد افزایش محبوبیت و ارتفاع آسمان‌خراش‌ها خواهد بود. تقاضای بیشتر برای آسمان‌خراش‌ها نیازمند استفاده از فناوری‌های جدید و طراحی‌های نوآورانه برای پایدارتر شدن و کاهش تأثیرات منفی آنها بر محیط است که به کمک راهکارهای زیر می‌توان به آن دست پیدا کرد.
مصالح ساختمانی با منابع محلیساخت آسمان‌خراش‌ها تأثیر قابل‌توجهی بر محیط‌زیست دارد و استفاده از مصالح محلی می‌تواند تأثیر آن را در طول ساخت‌وساز کاهش دهد. برج بانک آمریکا در نزدیکی میدان تایمز، یکی از بلندترین ساختمان‌های نیویورک است و با ۴۰ درصد مواد محلی ساخته شده است تا روشی برای کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای در فرآیند انتقال و حمل‌ونقل از نقاط دورتر باشد.
آسمان‌خراش‌ها برای پایداری در برابر بادهای شدید با افزایش ارتفاع نیازمند مقاومت بیشتری هستند. برج شانگهای با ارتفاع ۶۳۲ متر بعد از برج خلیفه دبی از نظر اندازه در رتبه دوم قرار دارد، به این معنی که باید در بالاترین نقطه خود در برابر آب‌وهوای شدید مقاومت کند. طراحی ستون خمیده این برج به‌طرز هوشمندانه‌ای به‌منظور تغییر جهت نیروی باد انجام گرفته است که امکان ساخت‌وساز قوی‌تر با منابع کمتر را فراهم می‌آورد.
آسمان‌خراش‌های خاصی در تلاش برای سبزتر شدن طراحی شده‌اند که با پوشش گیاهی سبز در سرتاسر سازه خود معرفی می‌شوند. برج سبز سنگاپور یک نمونه ایده‌آل از معماری سبز است و با پوشش گیاهی سرسبزی که به‌طور استراتژیک در سراسر آن قرار گرفته است، ردپای کربن ساختمان را کاهش می‌دهد و در عین حال محیط طبیعی آرامش‌بخش‌تری را برای ساکنان ایجاد کند.
سنگاپور همچنین خانه هتل اواسیا داون‌تاون است که با ۲۱ گونه گیاهی سرسبز پوشیده شده و خانه‌ای برای پرندگان و حیوانات در قلب یکی از پر سازه‌ترین شهرهای جهان است. در واقع نسبت کلی زمین سبز این بنا ۱۱۰۰ درصد است، به این معنی که در این ساختمان ۱۰ برابر بیشتر از آن‌چه که در همان قطعه زمین، فضای مسکونی وجود دارد سرسبزی وجود دارد. باغ‌های روباز برج نیز نیاز به تهویه مکانیکی را کاهش می‌دهد.
توربین‌های بادیآسمانخراشها علاوه بر مقاومت در برابر بادهای شدید، فرصتی بی‌نظیر برای بهره‌گیری از آنها به‌عنوان منبع انرژی پایدار دارند. مرکز تجارت جهانی بحرین که توسط شرکت مهندسی چندملیتی اتکینز ساخته شده، شامل توربین‌های بادی کاربردی در طراحی خود است. این ساختمان ۲۴۰ متری از برج‌های باد سنتی الهام گرفته شده است و اطمینان می‌دهد که باد به توربین‌های متصل به نمای ساختمان هدایت می‌شود.
تنظیم دما و حفظ انرژی خواه گرمایش در کشورهای سردتر یا سرمایش در محیط‌های گرم‌تر، یکی از مهمترین بخش‌ها در پایدارسازی آسمان‌خراش‌ها محسوب می‌شود. سیستم‌های تهویه مطبوع و گرمایش مرکزی از منابع قابل‌توجهی استفاده می‌کنند و ردپای کربن بیشتری را برای ساختمان‌های بزرگ ایجاد می‌کنند. چندین سازه جدید و پایدار از طراحی مبتکرانه برای ایجاد نماهایی استفاده کرده‌اند که نیاز به گرمایش و سرمایش را به شدت کاهش می‌دهد.
مرکز مالی بین‌المللی پینگ‌آن (IFC) در جنوب چین، بلندترین ساختمان در منطقه است، اما سازندگان این آسمان‌خراش را با ۴۶ درصد هزینه کمتر در مقایسه با ساختمان‌های تجاری اداره می‌کنند که به‌طور معمول ساخته می‌شوند. IFC به لطف نمای با عملکرد بالای خود دارای گواهینامه طلایی LEED است که نفوذ گرما را به حداقل می‌رساند و در عین حال اجازه می‌دهد حداکثر نور وارد دفاتر شود. این سازه همچنین دارای پره‌های سنگی عمودی خارجی است که باعث ایجاد سایه می‌شود، بنابراین تقاضا برای سیستم خنک‌کننده داخلی را کاهش می‌دهد.
افزایش ۳۵ درصدی حقوق بازنشستگان حداقل بگیر/کمترین حقوق آن ها ۱۰ میلیون تومان می شود